Westfalen Prise

Opakowanie:
Nie zgodzę się ,że saszetka nie jest ładna. Saszetka jest bardzo ładna, utrzymana w srebrnej kolorystyce, przełamanej herbem w dość intensywnych kolorach. Tabaka w środku z pewnością zachowuje świeżość, czego przykładem jest kupka przesypanego do pustej tabakiery proszku, leżąca przede mną. Patrząc też na inne wyroby Swedish Match,a zwłaszcza ich ceny, pozwoliło to obciąć koszty, co jest zawsze mile widziane ,gdy stoi się przed ladą w trafice.

Przed zażyciem:
Tabaka formą przypomina wyroby Poshla, zwłaszcza Ozony, jej kolor to dosyć ciemny brąz, wyróżnia się jedynie sporą wilgotnością.
Proszek jest bardzo aromatyczny, dość mocno pachnie, nawet zamknięty w szczelnej tabakierze. Jego wilgotność jest sporym plusem i była dla mnie zaskoczeniem.


Aromat:
Po zażyciu, wraz z mentholowym chłodem wdarł się w moje nozdrza silny zapach anyżu, by po kilku sekundach zmienić się w zgrabną kompozycję anyżu i eukaliptusa. Wśród wymienionych aromatów da się też wyczuć ziołowy posmak. Tabaka jest delikatna dla nosa, jednak ma dość trwały aromat. Wytrwały poszukiwacz aromatów znajdzie w tej tabace także tytoń-owy tytoń nie przeszkadza, ani też zbytnio nie dzieli się swoimi wdziękami.

To co mnie najbardziej zaskoczyło w tej tabace to pewne podobieństwo do Lowena. Wiadomo tu anyż i tu anyż, ale zawsze uważałem, że Lowen ma dość zakryty i co tu dużo mówić, średniawy aromat anyżowy. A tu niespodzianka, nie wiedziałem po prostu czego szukać. Można powiedzieć
, że Westfalen Prise to taki lepszy Lowen. Lepszy pod każdym względem: wilgotniejszy (co mi po dłuższym obcowaniu z "Anglikami" bardzo odpowiada), wyrazistszy, no i posiada tą głębię aromatu.

Prawdę mówiąc kupiłem tę tabakę dla saszetki, na wieść o wycofaniu jej z produkcji (tabaki, nie saszetki). Ale dosyć mocno mnie zaskoczyła, wpisała się może nie do pierwszej dziesiątki moich ulubionych aromatów, ale z pewnością w pierwszej 20 znajdzie się dla niej miejsce.

Co do mieszanek: nie jestem fanem mieszania tabak, gdyż zdaję sobie sprawę, że nie zrobię tego tak jak profesjonalni blenderzy firm tytoniowych. Jednak czasem w mojej głowie zaświta szalony pomysł zmieszania czegoś, więc zmieszałem Westfalena i Dholakia Swiss Chocolate, wyszło nawet nieźle. Na pewno było "smakowitsze" ,niż sama Swiss Chocolate.

Szkoda trochę ,że ją wycofują- ja na pewno zrobię zapas i zaopatrzę się w 2-3 torebki tego Daru Bogów. Zastanawia mnie tylko dlaczego odrobinę tańszy Lowen cieszy się aż taką popularnością, podczas gdy ta tabaka była jakby niezauważana. Wszak i tak duża część z nas robi zakupy w internecie. Powiem może na podstawie własnego doświadczenia, może po prostu my tabacznicy staramy się najpierw spróbować odpowiedniej liczby produktów ze "Stajni Pana Alojzego Poshla", by potem z czystym sumieniem na nie narzekać i popierać argumenty takimi perełkami jak Westfalen Prise? Tylko ,że wtedy takich perełek może już nie być. Zostanie jedynie "Podstawka Poshla", a starym wyjadaczom dane będzie wspominać czasy gdy na rynku było coś innego. Szkoda tej tabaki, ale prawa rynku są nieubłagane. Tą apokaliptyczną wizją kończę swój opis i zachęcam do kupienia ostatnich sztuk Westfalena, póki zapasy jeszcze się nie wyczerpały.

Zastanawia mnie ile osób zakupiło ten produkt po tym, jak doszła do nich informacja o zaprzestaniu jego produkcji. Jestem jedną z osób, która musiała się z tą tabaką zapoznać zanim zniknie całkowicie. Dodatkowo chciałem mieć tą saszetkę.
Zapewne gdybym swoją decyzję podejmował sugerując się ocenami i samymi recenzjami to wcale bym jej nie kupił – straciłbym.
Srebrna saszetka z herbem zawiera wilgotny, średniej grubości tytoń. Nic nadzwyczajnego, ale smak...
Eukaliptus wraz z anyżem!
Łagodny smak, słodkość anyżu, lekki chłodek i rozluźnienie ciała. Można się przy niej dobrze zrelaksować. Jest lekka i przystępna. Nie określiłbym jej jednak jako kunsztowną, wyrafinowaną, czy też jako dzieło sztuki. Choć słodkość eukaliptusa i anyżu ładnie się komponują. :)

Tabaka, która wydaje mi się być hołdem, złożonym panu Alojzemu Pöschlowi. No cóż, chciałoby się powiedzieć: takie dzieło, jakie inspiracje. Tabaka jest po prostu mocnym średniakiem. Taka eukaliptusówa w niemieckim stylu, może trochę mocniejsza, zmielenie też nieco ponad standard. Szału nie ma. Kolor jasnobrązowy, wilgotność średnia. I tyle na ten temat. Pewne niejasności wzbudza natomiast saszetka, opatrzona logiem, którego nie mogę rozszyfrować: jego dolna część (fala na zielonym tle), to fragment herbu Nadrenii Północnej-Westfalii, lecz jest to część symbolizująca Nadrenię Północną, a nie jak wskazywałaby nazwa tabaki - Westfalię (herb Westfalii, to biały koń na tle czerwonym); co oznaczają czarne kwiatki w górnej części loga Westfalen Prise'a - nie udało mi się dowiedzieć (jeśli ktoś wie, to poproszę o stosowny komentarz do niniejszej recenzji). Westfalena właśnie wycofano z produkcji. Tęsknić, pomimo wszystko, nie będę.

Niedawno pojawiło się info, że Swedish Match zaprzestaje produkcji Westfalen Prise . Mimo że przez tyle lat tabaczenia jakoś specjalnie mnie nie ciągnęło do tej tabaki nie byłbym sobą gdybym sobie odmówił. W sklepach internetowych zapasy jeszcze się nie wyczerpały więc z zamówieniem poszło łatwo.
Tabaka zapakowana w saszetkę. Coś na wzór Poschlowskich opakowań Gluck Auf lub Edel Frucht. Nie przepadam za tą formą opakowań, ale da się to jakoś przeżyć. Konsystencja tabaki podobna również do produktów rodem z Geisenhausen.
Co do smaku to poza dość silnym mentholowym kopnięciem nie doszukałem się zbyt wielu smaczków. Może gdzieś tam bardzo bardzo daleko lekki powiew anyżu, ale nie na tyle wielki aby zwracał na siebie szczególną uwagę. Wracając do mentholu to chyba producent nie pożałował go albo ja w ostatnim czasie jestem jakiś wrażliwszy zważywszy na swoje ograniczenia w zażywaniu tabaki. Poryczałem się jak bóbr.
Reasumując wielu fajerwerków po tabace nie należy się spodziewać. Może jak ktoś lubi mieszanki to warto sięgnąć po Westfalen? Sama przechodzi jakoś tak bez większych emocji.
Pewnie nie będzie mi jej jakoś szczególnie brakowało jednak mimo wszystko szkoda że znika z rynku.