Traditional S.P.

W najnowszym numerze kwartalnika „Fajka.eu” natrafiłem na bardzo ciekawy artykuł na temat tytoniu Balkan.*) Otóż, autor próbuje dociec, co składa się na istotę tego, jakże popularnego wśród fajczarzy, gatunku – jaki jest skład mieszanki nazywanej Balkanem? Jaki jest najważniejszy element wspólny takich produktów, jak: Samuel Gawith Balkan Flake, Balkan Sobranie, Bill Bailey’s Balkan Blend czy Balkan Sasieni? Czym Balkan wyróżnia się od mieszanek typu English, Latakia, Oriental czy Navy? Wniosek jest taki, że nie wiedzą tego nawet sami producenci Balkanów, szafując wykluczającymi się informacjami. Balkan, to Balkan – to się wie, każdy fajczarz to wie, i już!
Myślę, że podobnie jest z tabakami typu S.P. No bo, co to takiego to tajemnicze S.P.? Teoria jest taka, że S.P. to średniej mocy tabaka typu angielskiego (a więc: sucha, sypka, drobno zmielona, etc.) o smaku tytoniowym, z lekko cytrynowym posmakiem. Nazwa pochodzi od słowa „spanish” (hiszpańska) i wiąże się z następującą historią. Jak wieść niesie w 1702 roku flota admirała Sir George Rooke’a, w ramach bitwy morskiej w zatoce Vigo (starły się w niej połączone wojska angielsko-holenderskie, z siłami francusko-hiszpańskimi), przejęła hiszpański konwój płynący z Hawany na Kubie. Owa flotylla miała ponoć na pokładzie jakieś niewyobrażalne skarby. Lecz podbite hiszpańskie statki okazały się pełne… pysznej tabaki, którą rozdano wśród zwycięskich żołnierzy, w ramach żołdu. Inna teoria głosi, że to skrót słów „Sheffield Pride” (duma Sheffield), od głównego producenta tego gatunku, firmy Wilsons of Sharrow (Sharrow jest dzielnicą miasta Sheffield).
Cytrynowy aromat w S.P. ma za zadanie pobudzić kubki smakowe, wyostrzyć doznania, uczynić smak bogatszym, pełniejszym, głębszym (anatomicznie rzecz ujmując, odczuwalnym większą powierzchnią języka), a dzięki temu ukryć ziemisty posmak tytoniu – wszak, obrazując metaforycznie, nie będzie już widać piaszczystej muldy, gdy wyrośnie niej łąka cytrynowej trawy. Analogicznie, plaster cytryny wrzucony do czarnej herbaty, tworząc kwaśny kontrapunkt, maskuje goryczkę garbników.
Jednakże w Traditional S.P. cytrusowych dodatków brak. Zastosowano inną metodę, znaną fajczarzom z kultowego tytoniu Virginia No.1 MacBarena. Otóż, tytoń ten, mimo że zawiera tylko jeden gatunek tytoniu (czystą Virginię), to zblendowano go aż z kilkudziesięciu różnych jej odmian, sprowadzanych z rozmaitych, nierzadko bardzo egzotycznych, zakątków globu. Dzięki temu uzyskano niezwykle łagodny, słodki i harmonijny smak, będący wypadkową poszczególnych tytoniów. I, analogicznie do sztandarowego produktu duńskiej firmy, łagodny i miły jest smak brytyjskiej tabaki made by Blender’s Snuff. To bardzo przyzwoita kompozycja, pełna różnych virginiowych smaczków, bogata w odcienie i oddająca charakter tego królewskiego gatunku tytoniu. Opisywanej w niniejszym tekście tabace bliżej w mojej opinii do Toque Original, niż do jakiegokolwiek S.P.
Cóż zatem stanowi o przynależności określonej tabaki do gatunku S.P.? Jeśli ktoś zna odpowiedź, poproszę o dodanie komentarza do mojej recenzji, bo ja nie mam bladego pojęcia. Nie przeszkadza mi to delektować się znakomitym aromatem Traditional S.P. od Blender’s Snuff.

*) B. Tate, Balkan Blend, „Fajka.eu”, nr 1/2011, s. 9,10.