Apricot

Chcąc zrecenzować tabakę Toque Apricot, zauważyłem, że ma ona już jedną opinie. Więc przeczytałem i zastanowiłem się czy mam tę samą tabakę. Tak mam, ale jak widać mam też zupełnie odmienne podejście do aromatów. Dobra więc, dlatego że mój przedmówca użył cytatu na początku swojej wypowiedzi i ja go użyję!

"Słodko słodka jesteś, ojojoj
Słodko słodko mówisz, ojojoj
Słodko słodko patrzysz, ojojoj
Słodka słodko kochasz, ojojoj"

Czy trzeba pisać coś więcej? W końcu refren tej jakże znanej piosenki Disco-Polo bez ceremonialnie opisuję to co idzie powiedzieć o tym specyfiku ;)
Ale jeśli koniecznie mam już powiedzieć więcej...
Toque Apricot to tabaka, której nie chciałem kupować sam, bo przecież próbowałem już kilku apricot'ów (gawith snuff, McChrystal, WoS i może coś jeszcze), a Toque dysponuję tyloma fajnymi smakami i to bardziej uśmiechających się przy zakupie niż skromny apricot. Ale! To nie jest zwyczajna morela, to jest morela o smaku MORELI z dołożoną słodyczą, niczym słodka zalewa z puszki moreli.
Jej słodkość jest przyjemnie odczuwana dla nosa, a mimo dość drobnej konsystencji, uważam że każdy tabacznik z nią sobie poradzi. Co tu więcej dodawać? Mniam, mniam.
Jeśli chodzi o puszkę to chyba nie trzeba tu wiele mówić, gdyż mamy do czynienia ze standardową gwintowaną puszką Toque z pomarańczowym napisem, dużymi literami- APRICOT. I nic więcej, także tylko kupować i słodkiego życia smakować. Polecam!

„Jeżeli dziewczyna nie jest ani piękna, ani bogata, powinna być przynajmniej sympatyczna.” – to zdanie Władysława Bartoszewskiego o Polsce zrobiło swego czasu niemałą furorę na naszej scenie politycznej. Śmiało przenoszę je z wielkiego świata parlamentarnych dysput na tabaczny grunt, używając do opisu tabaki Toque. Ani ona wyrafinowana i dostojna jak królowa Apricot WoSa, ani skomplikowana i dekadencko tajemnicza na miarę Samuel Gawith Apricot, ani też sławna i rozchwytywana jak celebrytka Gawith Apricot Pöschla – natomiast urzeka prostolinijnością i przyjemnością zażywania. Ot, młodziutka, wierna i nieobyta w towarzystwie dziewczynka; idealistka – jeszcze nie zepsuta sławą i wielkopańskimi fanaberiami. W towarzystwie nie bryluje, za to szczerze i oddanie ukazuje nam swe słodkie wdzięki. Niedoceniana, nie do końca zdaje sobie sprawę z własnej, niemałej, wartości. Na pewno warto wyciągnąć ku niej dłoń, zrobić pierwszy krok, a jaki będzie dalszy przebieg wydarzeń, zależy już tylko od harmonii między Wami. Nie mnie pisać tego typu scenariusze, jestem tylko recenzentem. A zresztą… Mnie się nie udało, nie wyszło, czegoś zabrakło. Było za słodko, zbyt przyjemnie i za cukierkowo.