Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych „Z. Krasucki”
14 years, 6 months ago | 0 RepliesW 1880 roku, na terenie posesji znajdującej się na ul.Szewskiej 41 w Lublinie, powstaje Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych „Z.Krasucki”, której właścicielem był Zelman Krasucki. Rodzina Krasuckich była znaną, zamożną rodziną żydowską, toteż może dziwić fakt, że fabryka pana Zelmana znalazła się akurat na najbiedniejszej ulicy w dzielnicy żydowskiej, jednak był to pewnie krok przemyślany. W momencie powstania fabryka zatrudniała 184 pracowników, głównie Żydów, co czyniło ją jednym z największych zakładów przemysłowych w Lublinie.
W 1897 roku Zelman Krasucki umiera, a stanowisko prezesa firmy przejmuje jego syn Nechemiasz. Za jego kadencji produkty firmy odnoszą kilka sukcesów na wystawach przemysłowych (złote medale na Wystawie w Lublinie w 1901 i 1906, w Warszawie i miastach rosyjskich), ale niestety też zaczęły się problemy. To co dawniej można było nazwać „tabaczną dumą” Lublina stopniowo zaczęło przypominać bardziej manufakturę, pracownicy firmy, przede wszystkim młodzi Żydzi zarabiali grosze, co prawdopodobnie mogło być przyczyną strajków 6 marca 1906 i w grudniu 1908. Na domiar złego 10 kwietnia 1906 wybuchł pożar w fabryce.
Najgorsze jednak dopiero miało nastać. Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych musiała zamknąć interes z powodu wybuchu I wojny światowej w 1914 i dopiero 7 września 1920 roku dostaje „zasadnicze zezwolenie przemysłowe” na wznowienie produkcji. w lipcu 1922 kolejna fala protestów robotników. Firma chcąc ostatecznie się ratować z opresji zaciągnęła pożyczkę w Polskim Monopolu Tytoniowym, jednak i to nie pomogło wyjść im z kryzysu.
[album:1m63sf9y]45[/album:1m63sf9y]
[size=85:1m63sf9y]Dom przy ulicy Krawieckiej 41, fragment makiety znajdującej się w Ośrodku Brama Grodzka – Teatr NN. Fotografia Marta Kubiszyn[/size]
2 marca 1925 nieruchomość przechodzi w recę Gminy Wyznaniowej Żydowskiej i kończy się kariera firmy, o której mieszkańcy przedwojennego Lublina mówili „Krasuckisfabrik”.
[album:1m63sf9y]46[/album:1m63sf9y]
[size=85:1m63sf9y]Panorama lotnicza dzielnicy żydowskiej z ulicami Podzamcze i Krawiecką. Zdjęcie z lat 30-tych XX wieku. Fotografia ze zbiorów Archiwum Fotografii Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN.[/size]
Tych co chcieliby zobaczyć jak wygląda dzisiaj fabryka Krasuckich muszę niestety zmartwić. W czasie II wojny światowej budynek został rozebrany, jak i cała dzielnica żydowska. Obecnie na miejscu kamienicy, która znajdowała się na ulicy Krawieckiej 41 jest chyba piaskownica.
Źródła wykorzystane:
– http://www.kurierlubelski.pl/module-dzi … 18691.html
– http://www.jews-lublin.net/index.php/Krawiecka
– http://www.ngo.pl/files/biblioteka.ngo. … wiecka.pdf
-
Posts
-
Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych „Z. Krasucki”
-
W 1880 roku, na terenie posesji znajdującej się na ul.Szewskiej 41 w Lublinie, powstaje Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych „Z.Krasucki”, której właścicielem był Zelman Krasucki. Rodzina Krasuckich była znaną, zamożną rodziną żydowską, toteż może dziwić fakt, że fabryka pana Zelmana znalazła się akurat na najbiedniejszej ulicy w dzielnicy żydowskiej, jednak był to pewnie krok przemyślany. W momencie powstania fabryka zatrudniała 184 pracowników, głównie Żydów, co czyniło ją jednym z największych zakładów przemysłowych w Lublinie.
W 1897 roku Zelman Krasucki umiera, a stanowisko prezesa firmy przejmuje jego syn Nechemiasz. Za jego kadencji produkty firmy odnoszą kilka sukcesów na wystawach przemysłowych (złote medale na Wystawie w Lublinie w 1901 i 1906, w Warszawie i miastach rosyjskich), ale niestety też zaczęły się problemy. To co dawniej można było nazwać „tabaczną dumą” Lublina stopniowo zaczęło przypominać bardziej manufakturę, pracownicy firmy, przede wszystkim młodzi Żydzi zarabiali grosze, co prawdopodobnie mogło być przyczyną strajków 6 marca 1906 i w grudniu 1908. Na domiar złego 10 kwietnia 1906 wybuchł pożar w fabryce.
Najgorsze jednak dopiero miało nastać. Parowa Fabryka Wyrobów Tabacznych musiała zamknąć interes z powodu wybuchu I wojny światowej w 1914 i dopiero 7 września 1920 roku dostaje „zasadnicze zezwolenie przemysłowe” na wznowienie produkcji. w lipcu 1922 kolejna fala protestów robotników. Firma chcąc ostatecznie się ratować z opresji zaciągnęła pożyczkę w Polskim Monopolu Tytoniowym, jednak i to nie pomogło wyjść im z kryzysu.
[album:1m63sf9y]45[/album:1m63sf9y]
[size=85:1m63sf9y]Dom przy ulicy Krawieckiej 41, fragment makiety znajdującej się w Ośrodku Brama Grodzka – Teatr NN. Fotografia Marta Kubiszyn[/size]2 marca 1925 nieruchomość przechodzi w recę Gminy Wyznaniowej Żydowskiej i kończy się kariera firmy, o której mieszkańcy przedwojennego Lublina mówili „Krasuckisfabrik”.
[album:1m63sf9y]46[/album:1m63sf9y]
[size=85:1m63sf9y]Panorama lotnicza dzielnicy żydowskiej z ulicami Podzamcze i Krawiecką. Zdjęcie z lat 30-tych XX wieku. Fotografia ze zbiorów Archiwum Fotografii Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN.[/size]Tych co chcieliby zobaczyć jak wygląda dzisiaj fabryka Krasuckich muszę niestety zmartwić. W czasie II wojny światowej budynek został rozebrany, jak i cała dzielnica żydowska. Obecnie na miejscu kamienicy, która znajdowała się na ulicy Krawieckiej 41 jest chyba piaskownica.
Źródła wykorzystane:
– http://www.kurierlubelski.pl/module-dzi … 18691.html
– http://www.jews-lublin.net/index.php/Krawiecka
– http://www.ngo.pl/files/biblioteka.ngo. … wiecka.pdf
-
- You must be logged in to reply to this topic.