Red Crest

Red Crest czyli Czerwony Herb (bo chyba tak należy to tłumaczyć) zamówiłem u Taganzy wraz z innymi niespotykanymi na naszym rynku tabakami Samuela Gawitha. Do jej wyboru przyczyniła się recenzja Pastora, za którą dziękuję, bo tabaka rzeczywiście okazała się wyśmienita.

Producent umieścił tą tabakę w grupie SP choć brakuje w niej cytrusowego posmaku. Wiąże się to z tym, że Samuel Gawith produkuje swoje tabaki z gatunku SP zarówno w wersji "plain" jak i "scented", a ta należy do pierwszego.
Od typowej SP różni ją też konsystencja, zmielenie jest raczej średnie niż drobne, na pewno nie pyliste, a wilgotność nieco poniżej średniej. Nadaje to tabace przyjemnej puszystości. Kolor również jest przyjemny dla oka - rdzawo-brązowy. Dobry początek, przejdźmy do nosa.

Aromat ulatniający się z otwartej puszki jest delikatny - słodki, herbaciany i orzechowy. W nosie słodycz gdzieś znika ale pojawiają się orzechy laskowe, migdały, herbata, liście drewno - wszystko dobrze wysuszone. Smak jest bardzo naturalny, lekki ale nie znika szybko. Nawet jeśli, to można zażyć kolejną szczyptę bo tabaka jest łagodna dla śluzówki i uboga w nikotynę. Mogę ją śmiało polecić początkującym tabaczarzom. To świetna tabaka na rozpoczęcie przygody z tabaką w ogóle jak i z gatunkiem SP.

Na koniec słowo o puszce, która jest moim zdaniem najlepszą tabakierą ze wszystkich jakie widziałem. Solidna metalowa puszka mieści 25g proszku. Jest hermetycznie zamknięta co gwarantuje świeżość i zachowuje właściwości tabaki po otwarciu. Pozwala też na zażywanie szczyptą, tak jak lubię.
Żałuję, że nie jest dostępna w Polsce. Sądzę, że znalazła by wielu amatorów. Jest do dobra tabaka codzienna jak i ciekawy kąsek dla poszukiwaczy nowych smaków w tabaczanym świecie.

Ni stąd, ni zowąd, dopadła mnie zachcianka, spróbowania czegoś nowego i niedostępnego. Po błyskawicznej konsultacji z Welem (naszego naczelnego na tabaczne projekty nie trzeba długo namawiać), postanowiliśmy pogadać z Taganzą, który zarekomendował nam blend Samuela Gawitha o enigmatycznej nazwie Red Crest. Ponieważ w doskonały gust naszego stałego dostarczyciela tabacznego proszku można wierzyć ślepo, sprowadziliśmy za jego radą i pośrednictwem od razu ćwierćkilogramowe wiaderko – dobrej tabaki nigdy za dużo. A co! Wybór okazał się strzałem w dziesiątkę! Snuff, przysłany przez Michała, to absolutny klasyk. Najprościej można go opisać, jako naturalny SP, z którego usunięto cytrynowy posmak. Pozostał sam tytoń, ale jakże bogaty to aromat! Czego tu nie odnajdziemy: akcenty orzechowe, delikatną słodycz biszkopta, jakieś skórzane inkrustacje, korzenne, gorzkie przyprawy, korę, a nawet cięższe migdałowe nuty. Taka tabaka pobudza wyobraźnię, zmusza do poszukiwań, do błądzenia w gąszczu aromatycznych zakamarków, to labirynt smaku, mozaika krzyżujących się barw, wyrafinowana gra zmysłów, bajka i poezja. Tabaka nie jest mocno nasycona nikotyną, to w zasadzie jedyny zarzut, jaki mógłbym jej poczynić, ale… smak jest tak wspaniały że narzekanie byłoby nietaktem. Kolor jest dość nietypowy, brąz wpadający w rdzawą czerwień, moc średnia (a nawet powiedziałbym, że łagodna – dzięki temu nadaje się na snuff codzienny, można bez obawy zakrztuszenia się sypać większe szczypty), tabaka jest średnio mielona i średniej wilgotności. Ogólnie – znakomita rzecz, bardzo klasyczna i wyjątkowo bogata w naturalne, żywe smaki. Polecam; bezapelacyjnie!