Mentolado

Rapé Mentolado nie jest tabaką mentolową! – taka myśl nasunęła mi się po premierowym niuchu. Określiłbym ją jako tabakę „mentolizowaną”, czyli lekko muśniętą miętą, galwanizowaną jedynie mentolowym chłodem. A na pierwszym planie jest tytoń. Wspaniały, głęboki, wielobarwny i mocny. Tak mocny, że nikotyna pełną parą wali do mózgu, aż dymi uszami. A w tytoniu – jak to w tytoniu – zaklęty jest ten wspaniały bukiet aromatyczny, za który kochamy tę używkę: ziemia, orzechy, drewno, skóra, słodycz i prażące słońce Brazylii, leniwie liżące tytoniowe liście. Dodam jeszcze, że użyty tytoń jest naprawdę znakomitej jakości, jeden z najlepszych, jakie spotkałem w tabakach, sycący lecz łagodny, mocno aromatyzowany nutą ciemnej czekolady, czarny i drobno mielony (ale nie tak, jak tabaki hinduskie – przypomina raczej drobniejsze WoSy). W tle mignęły mi jeszcze jakieś korzenno-owocowe aromatyczne duszki: imbir, cynamon, melon, arbuz, jabłko, itp. Zarówno korzenny posmak, jak i ciemna barwa mogą świadczyć o sporym dodatku Stoved Virginii – tytoniu otrzymywanego poprzez gotowanie i wygrzewanie jasnych odmian Va. Piękna, piękna tabaka. Polecam! Zupełnie inna bajka, niż tabaki europejskie i azjatyckie – słońce, samba, słodycz, radość życia, wielobarwne smaki i cygarowej jakości nikotyna. Pudełka nie oceniam, gdyż recenzję piszę ze sporej próbki – dzięki, Nitzo!

Recenzję tejże tabaki z gatunku Rapé napisałem w formie historyjki, ale ponieważ w mojej opinii ten opis mi się średnio udał, to zamierzam dorzucić jeszcze opis klasyczny tabakiera/forma/aromat.

Na froncie jak to na froncie. Siły Zjednoczonego Sojuszu Fazowiczów nękają nas bezustannie. Ostatnimi czasy zaczęli zdobywać przewagę. W wyniku wrogiej akcji o kryptonimie "Supermen" morale naszych wojsk ucierpiało. Dowództwo przysłało nam nowego rekruta. Podobno z Brazylii. Podobno ma być przydatny do walki z nieprzyjacielem. Nasz kapitan Gold Mull bardzo liczył na coś co się Fazowiczom nie spodoba. Coś jak nasz sławny bohater Aecht. W dzień przyjazdy okazało się ,że kapitan się nie mylił.

Pierwsze wrażenie było negatywne. Paskudny, pordzewiały mundur puszka typu PG/Stok. Ileż przyszło nam się natrudzić, aby ściągnąć ten szajs z szeregowego Mentolado! Mundur ten był straszliwie spłaszczony. Dziwny w porównaniu do mundurów doborowych angielskich dywizji Kendal Brown czy do zgrupowania bojowego WoS. Trzeba było przebrać szeregowego Mentolado w coś innego. Mieliśmy akurat mundur typu Blender's, pasował idealnie (adnotacja dla szefów sztabów: doradzam przesypanie "Brazylijczyków" w coś innego). Emblematy na mundurze też nie były lepsze. Ot zwykłe naklejki. Informowały ,że nasz Mentolado to persona potraktowana olejkiem eukaliptusowym. Tak, cały mundur jest przesiąknięty tym zapachem. Była też informacja do kiedy szeregowy odbywa służbę "Validdade: DEZ/2014" (data ważności).

Opis fizyczny żołnierza:
Szeregowy nie był podobny do żadnego z naszych żołnierzy. No może odrobinę przypominał Kendal Browna. Mentolado miał ciemną oliwkową cerę. Sprawiał wrażenie nieproporcjonalnego. Tu jakaś drobniuteńka część, tu coś grubszego. Ponadto gdy sobie leżał w tym swoim mundurku zauważyliśmy ,że ma na skórze plamy, każda cząsteczka jego ciała ma inny kolor niż inna, do tego ta nieproporcjonalność. Ale muszę przyznać ma to swój urok, spodobał się zwłaszcza naszym sanitariuszkom "jak on pięknie pachnie". Można powiedzieć ,że był to typ człowieka suchego, w pełnym znaczeniu tego słowa, ale za to nie powodował napadów kaszlu wśród kolegów. Przy oględzinach lekarskich, dowiedzieliśmy się też jaką to tajną bronią dysponuje. Był to specjalista od nikotyny, co skutecznie uodparniało go na zakusy Fazowiczów. Po zważeniu okazało się ,że szeregowy waży 9 gram.

Tajny opis szeregowego sporządzony dla Pana kapitana:
Mentolado jest bardzo dziwny. Nie tłumaczy tego nawet jego pochodzenie. Widziałem jak skutecznie potrafi pochwalić się swoją nikotynową mocą. Do tego jak on dziwnie pachnie*! Trochę faktycznie jakby eukaliptusem, trochę odrobiną mentholu. Do tego takim przefermentowanym tytoniem, ale dość nikło to czuć. Całość ma taki posmak jak suszone egzotyczne owoce, zalane Absyntem czy też Pastis. Ta owocowa nuta po dłuższym przebywaniu z szeregowym stawała się jeszcze mocniejsza, aż wierciło w nosie! Dostaliśmy informację, że Brazylijczycy hartowali go poddając wysokiej temperaturze. Ciężko mi powiedzieć czy zauważyłem tego symptomy, ale myślę ,że coś ma się na rzeczy. Nawet, gdy Mentolado wyszedł, przez dłuższy czas jego zapach utrzymywał się w nosie. Po pewnym czasie ten specyficzny eukaliptus znów można było odczuć, jednak tym razem bez nuty mentholowej. Znów owoce i znów eukaliptus. Ha, jest i menthol. Tak Panie kapitanie. Zaiste dziwnymi rzeczami pryska się ten nasz szeregowy, zapach niezwykły, nikt z naszego europejskiego kontyngentu nie pachnie podobnie.
*Typ może być niebezpieczny dla sanitariuszek, szczególnie spodobał się im jego zapach!

Podsumowanie do raportu:
Panie Kapitanie! Ten Mentolado to kawał dobrego sołdata! Świeżej krwi nam trzeba do walki z Fazowiczami, właśnie takich specjalistów jak Mentolado. On ichniejszego bohatera- Porucznika Gawcia poskładałby jedną ręką, przeżułby i jeszcze wypluł! O tak. Oby więcej takich żołnierzy nam przesyłali. Polecam go do awansu! A ten jego zapach, tak między nami- bardzo mi się spodobał. Zwłaszcza ten eukaliptus, a te owoce to już mistrzostwo kompozycji zapachowej. Po pewnym czasie nawet ta jego powłoka cielesna nie przeszkadza, ba zaczyna się podobać. Gdyby tylko mundury im szyli lepsze...

Tabakiera zasługuje na 1,5-podwyższam ,żeby nie obniżać oceny ogólnej. Tabaka kosztowała mnie 10 zł, moim zdaniem warto.

Tabaka dość specyficzna. Jest mięta i... resztę trzeba odkryć! Może to dziwne, ale ja wyczuwam woń jakby jakiegoś alkoholu, lecz nie umiem sprecyzować jakiego. W tle można wyczuć też aromat korzenno-mleczny (czekoladowy). Tabakiera, jak już ktoś napisał, nie robi szału, ale spełnia swoje zadanie.
Mnie osobiście tabaka zasmakowała i jak najbardziej polecam skosztować!

Dziwna tabaka, muszę przyznać. Nie potrafię jednoznacznie określić jej "smaku", na pewno czuć tam miętę i jakąś korzenną nutkę oraz coś jeszcze czego nie jestem w stanie określić.
Sama tabaka jest średnio zmielona, ciemnobrązowa, wilgotna, bardzo aromatyczna, jej intrygujący zapach czuć wszędzie.
Cały czar prysnął gdy trafiła ona do moich nozdrzy. Spodziewałem się czegoś innego po tabace o takim aromacie, do najlepszych nie należy. Na pewno nie jest to tabaka dla każdego (jak choćby Gawith Apricot).

Tabakiera, to najzwyklejszy metalowy krążek, do tego zrobiony z blachy nie najlepszej jakości (inni producenci się bardziej starają).

Średnio oceniam tę tabakę, ma coś w sobie co mnie do niej ciągnie, lecz to nie jest tabaka, która zasłużyła na stały pobyt w mojej kolekcji.
Na pewno jest to pozycja, którą należy spróbować.