Icy Black

Urzeczony smakiem Stoka H&L postanowiłem zgłębić inne wyroby tego producenta. Tabaka moim zdaniem bardzo niedoceniona i mało nagłośniona. Smak tabaki przywołuje myśli o lesie. Zapytacie dlaczego, a ja Wam powiem, że dlatego, że pięknie odwzorowuje aromat owoców leśnych. O tym może za chwilę. Na początku opiszę tabakierkę, która od pewnego czasu stała się standardem dla tego producenta. Identyczna jak w Paulach Gotardach, czyli małe akrylowe pudełeczko z trójkątną górą. Tabakierka jest cała czarna, a z przody widnieje fioletowy napis Icy Black z logo firmy, czyli jelonkiem. Tabakę nabyłem w cenie 6.20zł za 8 gram. Pora na konsystencję: proszek jest bardzo topornie zmielony. Mam przez to na myśli bardzo grubo. Może to nie spodobać się osobom niedoświadczonym. Kolor proszku to ciemny brąz podchodzący pod czarny. Przez to właśnie zmielenie tabaka często wypada nam z nosa, co nie jest zbyt przyjemne i estetyczne. Pora na walory smakowe- tutaj jest dużo lepiej. Smak tabaki to same soczyste, niesztuczne owoce leśne. Bardzo wyraźnie da się wyczuć zapach jeżyny i czarnej jagody oraz gdzieś w tle, malin. Produkt zarazem specyficzny i wysublimowany jak i banalny i swojski. Ode mnie to tyle, pozdrawiam, Wasze zdrowie. Snuff!

Trzy ostatnie tygodnie spędziłem w szpitalnym łóżku. W sterylnej rzeczywistości zastrzyków i kroplówek wszelkie używki nie są mile widziane. Do przybytku ministra Bartosza Arłukowicza udało mi się przemycić jedynie jedną tabakę, którą skrzętnie ukryłem na dnie szpitalnej szafki i zażywałem raczej z rzadka, gdy nikt z personelu nie widział. Tabaką tą był Stok Icy Black. Smak, jak na tabaki dostępne na naszym rynku, raczej nieczęsto spotykany – czarna porzeczka z lekką dawką mentolu, okazał się jednak smakiem przystępnym, a nawet zaryzykuję określenie – niezłym. Tabaka to nadzwyczaj mokra, grubo mielona, koloru czarnego, o niskiej zawartości nikotyny; najlepiej nasypać od razu większą szczyptę i rozkoszować się odświeżającym, owocowym aromatem. Propozycja polskiego producenta udana, myślę że wielu się spodoba. Mnie przekonała tym, że z ponurego, szpitalnego świata przeniosła mnie wprost w klimat ogrodu, pełnego smakowitych owoców i wonnych kwiatów. Polecam!

Mój pierwszy raz z tabaki Stoka. Zwykle pierwsze razy (nieważne z czym) nie są najlepsze... ale na szczęście od tej reguły istnieją pozytywne wyjątki.

Zacznijmy od tabakierki. Czarna, nieco inna niż standardowa, bo na jednej z krawędzi ma taki trójkąty "daszek", przez co całość przypomina mi egipskie obeliski. Brak zatyczki - odsuwamy całą boczną ścianę (tę węższą) i odsłania się wtedy niezbyt duży otwór, co niekiedy może być problem, gdyż tabaka (przynajmniej ta moja) ma tendencję do zbijania się w grudki. W efekcie nasypanie sobie porcji wymaga nieco cierpliwości. Nalepka ze stylizowanym jelonkiem budzi moje mieszane uczucia, z jednej strony pokazuje iż firma ma do siebie i swych produktów lekki dystans, z drugiej etykieta bardziej jednak pasuje na jakieś cukierki, konfetti czy tabakę bez tytoniową niż uczciwego snuffa. Mój finalny stosunek do opakowania oddamy za pomoca używanego w grach RPG pojęcia "neutral good".

Sama tabaka nieco zaskakuje - o tym, że zbija się w grudki, już wiecie. Do tego jest dość ciemna, wilgotna i grubo zmielona, przez co bardziej wygląda na jakiegoś schmalzlera, niż standardowy snuff. Wącham - pachnie delikatnie, czymś co znam... tylko skąd? W każdym razie przyjemnie. Wciągam...

Ten dziwny smak dominuje, choć pod nim czuję całkiem solidny podkład zimnych warstw mentolu i olejku kamforowego. Przy czym "dominuje" nie oznacza "przytłacza", a tylko "jest wyraźniej wyczuwalny". Fajny, naturalny (ważne! nie czuć chemii!) słodkawo-cierpkawy aromat, lekko złamany czymś słodkim. Skąd ja go znam? Ha! Już wiem! Jasne, że tak! Czarna porzeczka! A ta słodkawa nutka w tle? Nie wiem, gdzieś wyczytałem, że to miód - możliwe, ja czuję po prostu lekką słodycz, która ucieka, gdy się człowiek na niej koncentruje, ale jednak swoje trzy grosze do aromatu wtrąca. Po paru solidnych chwilach porzeczka całkowicie zanika - a potem już tylko dłuuugo (a nawet wręcz zdumiewająco długo) czuć tylko wcześniej wspomniane nuty mentolu i spółki.

Skąd taki, a nie inny tytuł? Otóż uważam, że Stok jest w sumie jak tabaki Poschla - tylko lepszy. Mniej przeszarżowany, mniej chemiczny, mniej zaprawiany mentolem. Po prostu ma więcej klasy, nie jest taki wrzaskliwy i efekciarski. Zatem jeśli "podróbka" oznacza kopię (z założenia gorszą od oryginału) tak tutaj mamy do czynienia z "nadróbką". Czyli czymś lepszym niż pierwowzór. Coś jakby wirtuoz zagrał (perfekcyjnie) czyjąś kompozycję, z którą sam autor nie do końca potrafił technicznie poradzić.

Jeśli szukasz owocowej tabaki uniwersalnej - na lato i zimę, do częstego zażywania, która nie muli, nie mydli, jest wyrazista a nie przeszarżowana pod żadnym względem - spróbuj tej.