Gin and Tonic

Czym charakteryzuje się gin? Sięgnijmy do… Nonsensopedii: „Gin czyt. dżin – tania na zachodzie (tj. w Polsce droga jak cholera) podła wóda. Pędzona ze wszystkiego co fermentuje. Piją ją tylko Anglicy, bo nawet Ruscy się brzydzą…” I to jest cała, brutalna prawda o ginie! Wszak trunek to twardy, męski, charakterny i mocny. Ewidentnie dla koneserów; entuzjastą ginu był sam Bond, James Bond (połączenie ginu z wermutem w stosunku 3:1, to właśnie owo słynne martini; wstrząśnięte, nie zmieszane). Jałowcówkę trzeba koniecznie dosmaczać, inaczej jest zbyt gorzka do przełknięcia. Idealnie nadaje się do tego celu tonik, może być sok pomarańczowy lub piwo imbirowe. Osobiście, bardzo lubię ten gatunek alkoholu, choć rzadko pijam gin w drinkach, preferuję shooty (takie, jak np. do wódki lub wściekłego psa), popijając zazwyczaj limonką, koniecznie z lodem. Z tym większą zatem ciekawością sięgnąłem po produkt sygnowany marką brytyjskiego sklepu Snuff Store. Okazało się, że Blender’s Snuff Gin and Tonic, to idylliczny poemat dla mojego, ostatnimi czasy udręczonego ekstra mocną Dholakią Sparrow Cool, nosa. Tabaka jest znakomita, wyjątkowo smaczna, po prostu wyśmienita. To jeden z najlepiej oddanych smaków, jakie miałem przyjemność próbować: soczysty, jednoznacznie określony, nie zepsuty niepotrzebnymi mentolowymi inkrustacjami, pełny, a przy tym delikatny, zwiewny i radosny. Tytoń jest zmielony drobno, suchy, jasnożółty; jakością wykonania i klasą dorównuje najlepszym, angielskim wzorcom, przypomina tabaki z manufaktury Toque. Tę tabakę chce się zażywać, chce się do niej wracać, chce się obracać w dłoni puszkę i wąchać, wąchać do upadłego. W mojej opinii jest to murowany kandydat do TOP 5 naszego zestawienia. Polecam degustację wieczorową porą, w okolicach północy, oczywiście ze szklaneczką Lubuskiego lub Gordon’sa w dłoni, najlepiej w towarzystwie Wojtka Waglewskiego, cicho nucącego: „Znów noc, papierosy i gin. A w głowie się tli, a w duszy mej spleen.”

Lato coraz bliżej. Trzydziestostopniowe upały, pot wali po czole wręcz strumieniami. Człowiek nie wielbłąd, w końcu pić coś musi, więc gdy słońce grzeje w ludzi bezlitośnie, ja kładę się pod drzewem na mej działce i sączę z wielką przyjemnością, właśnie owy Gin & Tonic. Dzięki swej goryczy sprawia, że człowiekowi nie chce się aż tak bardzo pić, a odrobina alkoholu rozluźnia umysł i ciało, aby się czasem, nie przegrzało ;) Jednak umówmy się, nie jest to ani tani, ani zbyt bezpieczny na długą metę sposób, żeby utrzymać umysł i ciało w przyzwoitym stanie, przez cały letni okres. I tu w grę wchodzi... Tabaka!

Tak moi drodzy, ta tabaka z pewnością orzeźwia, jednak swe orzeźwienie nie zawdzięcza kosmicznej dawce mentolu, albowiem mentolu tutaj brak. Niemożliwe? Ha! A jakże! Nic bardziej mylnego. Zaraz po zażyciu można poczuć aromat Ginu, który przeplatając się z wyśmienitym, słodkawym nieco tytoniem orzeźwia nasze zmysły. Jest to dobrana para, której towarzyszy z boku, jakby czekając na swoją kolej, tonik. A więc, odbijany! Gin ustępuje tonikowi, który subtelnie, (być może zbyt subtelnie) daję się ponieść tytoniowej nucie. Nie tańczą jednak zbyt długo, nadchodzi czas rozstania i tytoń pozostaję sam na parkiecie, ale bynajmniej nie płaczemy z tego powodu! Tytoń w tej tabace to naprawdę poezja, ma naprawdę specyficzny charakter, wysublimowany, o angielskim rodowodzie. Jednak konsystencja jest nietypowa, jak na tabakę pochodzącą z wysp, albowiem ta tabaka jest ciałkiem wilgotna, co dla mnie rzecz jasna jest dużym plusem. Zmielenie wydaję się być dosyć drobne, ale na to jakoś specjalnie nie śmiem narzekać. Całość została oprawiona w metalową puszeczkę z gwintem, przez co nie musimy się martwić, że tabaka nam się wysypie przez przypadek. Nie przepadam za puszeczkami i w ogóle uważam, że ta tabaka zasługuje na nieco lepszą oprawę, lecz muszę przyznać, że ta jednak została wykonana dość solidnie, więc dostanie z mojej strony 4 punkty.

Polecam każdemu, kto ceni sobie tabaki o dość ekstrawaganckich nutach zapachowych, oraz każdemu, kto potrafi docenić solidną, tytoniową bazę!