Na stronie TTI Poland jest fajnie opisane jak powstają Schmalzlery:
Podstawą schmalzlera są tzw. Mangotes – przygotowywane w Brazylii, specjalnie do produkcji tego typu tabaki, mocno nasączone wyselekcjonowane tytonie. Początkowo następuje tradycyjny proces fermentacji, następnie dalsza obróbka, aż do uzyskania właściwego Mangotes. Liście tytoniu są umieszczane w jamach z wodą i polewane „sosem”, w skład którego wchodzi m.in. cukier trzcinowy, woda i miejscowe owoce. Następnie rozpoczynany jest nowy proces fermentacji, który trwa od 1 roku do 2 lat i zmienia zarówno smak, jak i kolor liści tytoniu. Powstaje aromat zbliżony do rumowego, a kolor jest prawie czarny. Należy podkreślić, że tak przygotowane Mangotes nie są wykorzystywane do produkcji żadnego innego wyrobu tytoniowego, a wyłącznie do uzyskania schmalzlera. Po około półtorej roku dobrze przefermentowane liście tytoniu są wyciągane z jamy, zwijane w bele, a te ze względu na bardzo dużą wilgotność – owijane do transportu w skóry zwierzęce, najczęściej wołowe.
Oprócz Mangotes – wykorzystywane są również fragmenty liści tytoniu, żyłki, które są osobno poddawane obróbce. Dopiero w trakcie procesu produkcji, który nierzadko przeciąga się do pół roku wszystkie składniki są krok po kroku łączone. Rozpoczyna się on od rozdrobnienia fragmentów liści, nasączenia uzyskanego granulatu i poddaniu go fermentacji. Podobnie, jak w przypadku Mangotes od tego procesu i składu używanego „sosu” zależy charakterystyczny aromat schmalzlera. Dlatego też fermentacja ta odbywa się pod szczególną kontrolą, która ma zapewnić również otrzymywanie każdorazowo tej samej jakości tego półproduktu. W trakcie tej fermentacji temperatura w sposób naturalny waha się od 23 do 55ºC, zmienia się także wilgotność. Ważne jest by utrzymywała się ona na określonym poziomie, gdyż zbytnie wysuszenie tytoniu źle wpływa na przebieg fermentacji.
Przefermentowany surowiec jest studzony, a następnie 1/3 jest pozostawiana wilgotna, 1/3 jest lekko podsuszana, a 1/3 zupełnie pozbawiana wilgoci. Dopiero w tym momencie całego procesu decyduje się, jaki rodzaj schmalzlera będzie produkowany, wg jakiej receptury (w jakich proporcjach) zostaną zmieszane przygotowane już liście i żyłki. Dopiero do tej kompozycji dodawane są pocięte Mangotes i wszystko trafia do tytoniowego młyna. Receptury, wg których przygotowywane są kompozycje chroni tajemnica. Warto podkreślić jednak podstawową zasadę – granulat liści tytoniu, żyłek jest podstawą każdej mieszanki, natomiast od Mangotes zależy jej moc. Całość jest w zasadzie nie mielona, a rozcierana, by uzyskać odpowiednie rozdrobnienie.
Po roztarciu otrzymany proszek tytoniowy jest przesypywany do drewnianej skrzyni i przynajmniej przez dwa pierwsze dni musi być raz dziennie zamieszany. Wreszcie następuje przygotowanie gotowego produktu – do roztartego proszku tytoniowego dodaje się parafinę, która jest stałym składnikiem każdej mieszanki schmalzlera.
Źródło: http://www.ttipoland.pl/page.php?id=676
Co do tego rodzaju tabaki – cudowne 🙂
Moje ulubione to Sudfrucht i A Brasil.