Niestety angielska literatura ogranicza się do podziału tabak wg. moist, medium, dry – czyli kryterium własnego rynku. To można by przetłumaczyć na tabaki paryskie/lub historycznie karotowe, bo tak sugerowałoby stare źródło (a jakby chcieli to i schmalzlery), błyskawiczne i przypalane. W „All about snuff and snuff taking” o 'moistach’ mamy, że były w kolorze od bogatego, ciemnego brązu do pełnej czerni. W tym zestawieniu mamy takie rodzaje jak Brown Rappee, Black Rappee, Princes oraz… wszelkie Kednal Brown. Niestety nie posiadam, ale na pewno rozszerzyłoby to definicję, jeśli ich wilgotność i 'smak’ pasowałaby do reszty tabak z grupy.
Przy okazji znalazłem ciekawy podział Rappee na: plain, scented i mixed. Na pewno przyda się do zrozumienia starych gatunków tabak, jak i tych nowych.
Przy okazji ciekawostka. Co powiedziałby Anglik, gdyby w XIX w. miał okazję kosztować tabak Poschla?
„All scented snuffs are of the very worst quality, with some strong essential oil rubbed in profusely to give them a flavour.”