Niechaj ktoś z forumowiczów to przeczyta i wyda swoją opinię nt. tłumacznia 😉
Istnieją dwa rodzaje tabak, mianowicie sucha lub wilgotna. Wilgotne tabaki wytwarza się z liści, łodyg i drobnicy, natomiast suche powstają głównie z łodyg tytoniu. Do gatunków wilgotnych zaliczamy Prince’s Mixture oraz Rapee, a do suchych zaliczamy tabaki typu Scotch oraz high-dried. Wilsons SP jest prawdopodobnie najsławniejszym producentem tabaki typu suchego, a Prince’s Mixture – typu mokrego.
W fabryce wilgotnej tabaki gatunku Rapee łodygi, liście itp. umieszczane są w kopcach, w kwadratowych, drewnianych koszach. Woda jest dodawana razem z roztworem soli; końcowe stężenie jest ściśle określone w przepisie. Masę pozostawia się na kilka tygodni, aby sfermentowała. Długi termometr z drewnianą rączką, wkłada się w jej centrum, a rosnąca temperatura oznacza postęp fermentacji. Ciekawy jest cierpki odór, dobywający się w trakcie tzw. „marynowania”. Silny, amoniakalny zapach, dominujący gdy marynowanie postępuje, wyciska łzy z oczu. Masę co pewien czas należy przemieszać, aby zapobiec jej zwęglaniu, a temperatura, której dolna granica wynosi ok.90 stopni Fahrenheita (=~32 stopnie Celsjusza) nie może przekroczyć 130 (=~54 Celsjusza). ‘Przemarynowany’ tytoń wyciągany jest po ok.3-6 tygodniach, zależnie od szybkości fermentacji, następnie mielony w młynie i ostatecznie perfumowany.
Podczas tworzenia walijskich, szkockich bądź irlandzkich tabak, które wszystkie należą do suchych, łodygi są namaczane raczej przy użyciu wody bądź roztworów zasadowych, po czym fermentują w koszach. Przy tabakach walijskich wymagane jest częściowe spalenie masy, bądź jej przypieczenie w specjalnym piecu. Przy produkcji szkockiej tabaki masa jest mielona, bez przypiekania, zaraz po sfermentowaniu. Tabaki z gatunku Scotch są zwykle perfumowane, podczas gdy te z gatunku high-dried nie.
Pewne składniki są używane w fabryce tabaki tylko w określonych ilościach. Stężenie wapna w postaci wody wapiennej (Ca(OH)2) dodane do walijskiej lub irlandzkiej tabaki nie może przekraczać 1%. Całkowite stężenie wapnia i magnezu nie może przekraczać 13%. Stężenie soli zasadowych, tj. barwiących papierek lakmusowy na niebiesko, oraz węglanów, chlorków i siarczanów sodu i potasu, oraz węglanu amonu [(NH4)2CO3] nie może przekraczać 26%.
Dodać należy, iż pewne olejki są dozwolone do nadawania właściwości zapachowych tabakom. Owe olejki eteryczne składają się z takich przypraw itp. jak: cynamon i kasja, goździki, olejek różany, lawenda, bergamotka, olejek z gorzkich migdałów oraz innych pachnących rodzajów kory oraz ekstraktów rozpuszczonych w alkoholu. Owe olejki dodaje się do tabak, aby dodać im różnorodności i smaku, a proporcje w jakich należy ich dodawać są zwykle przechowywane w sekrecie i znane tylko producentowi. Nasiona Tonka (Dipteryx odorata) także mają zastosowanie w nadawaniu aromatu tabakom.
Źródło: Tobacco: From the Grower to the Smoker, Arthur Tanner, 1912