Czyli potwierdzasz fakt, że to zupełnie inny naswar niż wszystkie. Jestem bardzo ciekaw czy będzie on podobny do Malayanila (o którym nieraz wspominałem). Mam jeszcze drobny zapas tej tabaki, ale dobrze będzie się upewnić, czy Nas to właśnie to zastępstwo, którego szukam.
Choć patrząc na Black, nie sądzę by znali się za bardzo na robieniu naswarów… Choć wcześniejsze przepisy znali od 'firmy matczynej’. Tylko czemu Taj został wrzucony na rynek tak niedawno, kiedy inne produkty jak Manjul czy Ganga istnieją od początku istnienia firmy? To mnie zastanawia…
Przy okazji jeszcze taka ciekawostka ode mnie. Miałem już do czynienia z wieloma produktami z Indii i wiem, że większość produktów to kopie, różniące się zaledwie jakością. Tzn., że w obrębie danego regionu w Indiach istnieje 'legendarny przepis’ będący punktem wyjścia. Powiedziałbym nawet, że rynek tabaczny w Indiach to rodzinny biznes. Albo walka rodzin. Dwie Dholakie to już świetny przykład, ale jak dorzucicie do tego trzy firmy mające „Photo” w nazwie i mające prezesów o tym samym nazwisku (i udowodnione, że to rodzina), to już robi się ciekawie.
A tymczasem zostając w Indiach – zdrowie z Plum Cake od Dholakii!