Szczegóły recenzji

Tabakę dostałem, podobnie jak Gekaheltera (którego ciągle przekręcam na Gekehalter) na urodziny, tym razem od przyjaciela (miał mi skombinować Molensa, ale nie udało się niestety-stety). Pięknie opakowana, na myśl przywodzi pudełko z kartami - zachowam do mojej kolekcji. Jednak pudełko skrywa foliową saszetkę - trza do czegoś przesypać, ale to nie problem (o czym wspomniałem w recenzji Gekaheltera). Wróciwszy do domu rozpakowałem cudeńko - czas na pierwszy niuch.
Czuć tytoń, to pewne. Pastor rzekł - 7 rodzajów Virginii i ja mu wierzę. W tle coś jakby aromat drewna, korzeni.. i korzonków - takich przyprawowych. W połączeniu z Virginiową słodyczą daje to nam miły posmak piernika. Coś tam jeszcze w tabace siedzi, ale póki co nie udało mi się dojść do istoty owego "czegoś". Na dłuższą metę trochę nuży, więc zdecydowanie nie nadaje się na tabakę codzienną... ale od święta - cud, miód i cymes! Jednak trzeba ostrożnie dawkować. Najwyżej po jednej-dwóch szczyptach na raz, w innym przypadku aromat dziwnie zanika. Jednak nie wiem, czy wina to tabaki czy nosa mojego katowanego napoleońskimi niemal ilościami tabaki.
Podsumowując - tabaka świetna, jednak nie mogę wystawić jej najwyższej oceny ze względu na owe niewielkie mankamenty. Z dwóch braci - brązowego Cardinala i żółtego Gekaheltera wolę jednak "braciszka Azjatę" od "Afrykanina".