Sandalwood

Zachodzę w głowę, dlaczego snuff niniejszy zaliczono do linii europejskiej. Zapach olejku sandałowca (błędnie nazywanego „drzewem sandałowym”) jednoznacznie kojarzy mi się z Azją, z egzotyką i orientem – tym bardziej, że owo drzewo rośnie w Australii, Azji i w rejonie Pacyfiku, a nijak nie występuje na naszym kontynencie. No ale pewnie przeważyły jakieś enigmatyczne względy marketingowe. Sama tabaka nie zachwyca, a na dłuższą metę nawet męczy. Zapach jest zbyt intensywny, aby uwodzić, za bardzo jednostronny, by intrygować. Jednym słowem – nudno. Ciężki, jednoznacznie określony, słodki aromat dominuje nad tytoniową bazą – jest jak piekielnie intensywna, ostra i zatykająca świeca do aromatoterapii. Tytoń jest mocny, mielony drobno, pyliście, sam proszek jest suchy i sypki – jak w większości produktów Dholakii. Sandalwood traktuję raczej jako egzotyczną ciekawostkę, odskocznię od tabacznej codzienności. Polecam wyłącznie amatorom kadzidlanych klimatów. Osobiście, te 4 gramy jakoś zmęczę, choć nie będzie to łatwym zadaniem.

Produkt indyjskiej firmy Dholakia, siostra Swiss Chocolate, za 4 g zapłaciłem 5,5 zł.

Tabakierka:
Tabakierka (mieści 4 gramy) jest identyczna jak małe tabakierki od Poshla (Ozona President, ukraińska Ozona Cherry) , z jedną różnicą "zaworek" zamykający tabakierkę jest gumowy- genialne rozwiązanie, myślę ,że aromat jest lepiej utrzymywany niż w tabakierce z plastikowym zaworkiem i można bezpiecznie ją zaczepiać o wypustkę. Tabakierka barwy czarnej z naklejką na której jest nazwa i liść tytoniu. Z tyłu naklejka z ostrzeżeniami po niemiecku, angielsku i polsku. Tabakierka była zabezpieczona folią.
Hindusi mogliby tam upchać więcej niż 4 gramy ale nie można mieć wszystkiego.

Przed zażyciem:
Kadzidlany zapach drzewa sandałowego unosi się w powietrzu już po zerwaniu folii zabezpieczającej tabakierkę. Zmielona w dość dużym stopniu ale za to wilgotna i niejednolita. Gołym okiem można zauważyć mniejsze i większe drobinki różnych kolorów. (podobnie jak w STOKu). Barwy:głęboki brąz i słomiane drobinki.


Po zażyciu:
Tabaka może polecieć do gardła ale po nabraniu wprawy można zażywać ją zarówno szczyptami jak i "z dłoni". Aromat drzewa sandałowego jest bardzo przyjemny, raczej słodki. Tytoń wyczuwam dopiero po jakimś czasie, jest to ten sam tytoń jakiego użyto do Swiss Chocolate. Zapach w nosie utrzymuje się dosyć długo ( w przeciwieństwie do aromatu Swiss Ch.) Odniosłem jednak wrażenie ,że drzewo sandałowe i tytoń to jedyne czym nas może obdarować Sandalwood, raczej nie znajdziemy tam ukrytych smaczków.


Niewątpliwie jest to powiew egzotyki ale tylko powiew. Jeśli ktoś chce spróbować zapachów Indii lepsza będzie Photo Himalaya. Tym zaś którym starczy jedynie ów powiew i nie są na tyle "hardcorowi" by zatracać się w oparach piżma i indyjskich kadzideł przy szczyptach Photo Himalaya mogę z całą pewnością polecić Dholakię Sandalwood. Nie jest ostra w obyciu jak jej saszetkowe koleżanki a mimo to ma ciekawy i specyficzny aromat.
Subiektywnie rzecz biorąc Sandalwood spodobał mi się dużo bardziej od Swiss Chocolate i dziwię się ,że nie miał do tej pory nawet własnego tematu. Wielbicielom Swiss Ch. także powinien się spodobać ze względu na ten sam tytoń użyty do produkcji.

Tabakiera to miniaturka Gawith Apricot, zawiera zaledwie 4g produktu. Można ją otworzyć i do najszczelniejszych nie należy.
Tabaka jest ostra, sucha i zmielona na pył, trzeba bardzo umiejętnie ją zażywać żeby nie mieć jej od razu w gardle.
Drzewno- kadzidlany zapach drzewka sandałowego czuć wyraźnie już przed zażyciem tabaki.
Wyrób dosyć przyjemny, lecz nadaje się na snuff tylko od czasu do czasu, polecam więc raczej osobom które lubią ten aromat, a pozostałym bardziej jako ciekawostkę.
Więcej zdjęć znajduje się w mojej galerii.

http://www.top25snuff.com/pl/zdjecia-tabak-galeria/photo.html?userid=676&albumid=18#photoid=385